Mooi mens,

Wat maakt dat jij alsmaar blijft wachten?

waarom bestaat jouw 'pad' alleen in je gedachten?

Van wie heb je geleerd,  'de ander eerst'?

Van wie heb je geleerd jouw energie weg te geven

zodat jij alleen die ánder voluit laat leven?

Is het omdat je het zelf niet kunt?

Of omdat je het jeZelf niet gunt?

Of is het die stem in je hoofd

die je elke keer maar weer volgzaam geloofd

Die stem die zegt: "blijf waar je bent,

al dat andere is toch niet voor jou bestemd".

Wees eens stil en stel jeZelf de vraag?

"Wat wil ik, wat wil ik nu echt?"

Luister dan goed want je hart heeft het reeds gezegd!